HASEKİ

Hükümdarın hizmetlerine ayrılmış kişi veya topluluğa verilen ad.

Bu hizmet türü Memluklarda da vardı. Osmanlı Devleti’nde harem kadınlarından, bostancılardan ve yeniçeri ortalarından olmak üzere üç bölüm haseki vardı. Birincilere "Hünkar Hasekisi" de denirdi. Bunların içinde çocuğu olanlar "Haseki Sultan" adını alır, erkek çocuk doğuranların başına taç giydirilirdi. Aralarında iyi bir mevkiye girenler "Kadın Efendi" unvanını alırdı ve sayıları 4, 6 veya 7 olabilirdi.

İkinci gruptakiler bostancı ocağı mensubu idiler ve "Bostancı Hasekileri" diye bilinirlerdi. Bunlar kırmızı çuhadan resmi elbise giyerlerdi. Bellerinde gaddare denilen gümüşlü bıçakları, ellerinde asaları bulunurdu. Padişah bir yere gideceği zaman bostancı hasekilerinden 60 kadarı etrafında bulunurdu.

Üçüncü grubu meydana getiren Yeniçeri Ocağı hasekileri Fatih Sultan Mehmed tarafından kurulmuşlardı. Bunlar padişah ile birlikte ava giderler ve av köpekleri beslerlerdi. Padişahın saraydan dışarı çıkması halinde, ikisi sağında, ikisi solunda yürürdü. Bunlar yaya ve atlı olarak iki sınıfa ayrılırlardı.

Bu teşkilat 1829’da kaldırılmıştır.