DİPLOMASİ

Diplomasi, devletler arasındaki ilişkileri düzenleyen bir bilimdir.

Bir devletin ekonomik, sosyal, kültürel birikimlerinin tümünün kullanıldığı silahlı çatışma öncesi birbirleriyle ilişkinin bölümüdür. Tartışma yöntemi ile meseleleri çözer.

Diplomasi, devletlerin doğmasıyla ortaya çıkmıştır. Bu itibarla diplomasinin kuruluşu eskidir.

Türkler kurdukları devletlerin dış ilişkilerinde elçilikler göndererek, aralarındaki anlaşmazlıkları diplomatik yollara başvurarak halletmişlerdir. Klasik diplomasi Osmanlı İmparatorluğu’nun XIX. yüzyılda devlet hayatındaki önemini arttırmıştır. Bu dönemde büyük devletler düzeyinde sürekli elçilikler tayin edilmiştir. Özellikle Mustafa Reşid Paşa’nın Paris ve Londra’daki sürekli elçilikleri, devletler arasındaki anlaşmazlıkların, Osmanlı yararına çözülmesini sağlamıştır.

Rus Çarlığı’yla Osmanlılar arasında başlayan Kırım Savaşı’nda Reşid Paşa’nın sağladığı İngiliz ve Fransız ittifakı Osmanlı Devleti’ni büyük tehlikelerden korumuştur. Rus Çarı Nikola, Osmanlı Devleti’ni tek başına savaşa sokmayı tasarlamış, savaşa hazır olmayan Osmanlıları ezip Osmanlı topraklarını ele geçirmeyi düşünürken diplomasi yoluyla İngilizlerle ve Fransızlarla bir ittifak sağlanması bu hesapları bozmuştur. 1854 Kırım Savaşı’nda Osmanlı diplomasisi başarılı olmuş ve devletin hayatını tehlikelerden kurtarmıştır.

Fakat diplomasinin günümüzdeki faaliyetleri istikamet değiştirmiştir. Artık devletlerin arasındaki önemli anlaşmazlıkların çözülmesi "zirve" görüşmeleriyle gerçekleştirilmektedir.

Böylece devletler arasındaki sürekli temsilcilerin karşılıklı çalışmaları önemini kısmen kaybetmekte ve zirve görüşmeleri klasik diplomasinin yerini almaktadır.