GANİMET

Savaşta düşmandan ele geçirilen her türlü eşya, silah, esir ve araziye verilen addır.

İslam’da ganimetin beşte dördü, savaşa katılan askerler arasında bölü-şülürdü. Süvariler, payının iki mislini hak olarak alırlardı. Beşte biri ise devlet giderlerini karşılamak üzere ayrılırdı (Enfal suresi: Biliniz ki ganimetinizden beşte biri Allah’a, onun ailesine, muhtaçlara, yetimlere, yolda kalanlara aittir.). Hz. Muhammed’in ölümünden sonra bu pay Müslümanların ortak yararlarına en uygun şekilde kullanılması için ayrılır, kullanılması imama bırakılırdı. Savaş esirleri de ganimet sayıldığından Müslümanların eline düşen Hıristiyanlar kadın ve çocuklar dahil, ganimette hisse sahibi askerler arasında köle olarak paylaşılırdı. Bu esirler gerekirse fidye ile veya Müslüman savaş esirleri ile değiştirilebilirdi.

Osmanlı fütuhatında ele geçirilen taşınabilir mallar, savaşa katılanlar arasında paylaşılır, arazi ise aşar ve haraca bağlanarak genellikle yerlilere, gerekirse göç eden halka dağıtılırdı.