GÖNÜLLÜ YENİÇERİLER

Savaş zamanlarında savaşlara katılan veya kale korunması görevlerinde bulunanlar için kullanılan bir tabirdir.

Kalelerde büyüklük ve küçüklüklerine göre yeniçeri, topçu, cebeci gibi kapı kulu bulunurdu. Bunlar arasında nöbetle hizmet eden muhafızlardan başka kule muhafız kumandanı olan dizdarların maiyetinde yerli kulu, beşli azap, farisan veya atlı ulufeci muhafız askerleri ile birlikte gönüllü yeniçeriler de vardı.

Bu gönüllü yeniçeriler kalelerin bulundukları il ve ilçe halkından oluşurdu. Gönüllü yeniçeriler, yeniçeriliğin imtiyazlarından, yeniçerilik şerefinden faydalanmak için, maaşsız olarak alınırlardı. Bunların bulundukları yer, yeniçeri serdarının defterinde kayıtlı olurdu. Savaş zamanında gençler turnacılar vasıtasıyla serdarın komutası altında, techizatlarıyla bağlı bulundukları ortaya katılmak suretiyle savaşa gider "tashih bedergah" ile yeniçeri ulufe defterine maaşlı olarak kaydedilirler ve hakiki yeniçeri olurlardı. Yaşlıları da kalede muhafızlık yaparlardı. Yeniçeri ağasının arzı ve padişahın iradesiyle Yeniçeri Ocağı’na alınan bu sınıf, ocağın bozulmasında ve yeniçerilerin uygunsuz hareketlerinde önemli sebep olmuştur.