2. Balkan Savaşı
I. Balkan Savasinda Osmanli Devletinin agir maglubiyete ugrayip Balkanlardan çekilmesi sonucunda, Balkanlarda siyâsî bakimdan büyük bir bosluk ve dengesizlik meydana geldi. Ganimetin paylasilmasinda anlasamiyan Balkan devletleri, birbirine düstüler.
Sirbistan askeri, hareket dolayisiyla, Sirp-Bulgar ittifakinin çizdigi ve kendisine ayirdigi arazi parçasindan daha büyük bir bölgeyi ele geçirmisti. Sirplarin bu arazi bölgelerini geri vermemesi anlasmazligin dügüm noktasini teskil ediyordu. Diger taraftan Londra Konferansinda en büyük payi Bulgaristan’in almasi, diger müttefiklerin hosnutsuzluguna sebebiyet vermisti. Bulgarlarin Ege kiyisina ulasmis olmasini Yunanlilar sert tepki ile karsilamislardi. Bu husus, Yunanistan ile Sirbistan’i birbirine yaklastirmis ve aralarinda ittifak anlasmasi akdine sebep olmustu. Sirbistan ile Yunanistan’in birbirlerine yaklastiklarini gören Bulgaristan, bu iki devlete tam hazirliklarini yapmadan önce 29-30 Haziran 1913’de saldirdi. Ancak Bulgar ordusu Yunanlilar ve Sirplar tarafindan Makedonya’dan çikarildi. Bu sirada Bulgaristan’dan pay almak istiyen Romenler de savasa girdiler ve kisa zamanda Bulgar Dobruca’sini ele geçirdiler. Bulgar ordulari birkaç cephede savasmak zorunda kaldigi için yenilmeye basladi.
Osmanli Devleti de bu tarihî firsati kaçirmadi ve bütün özellikleri ile bir Türk sehri olan Edirne’yi geri aldi.
Bu yenilgiler üzerine Bulgarlar, bir yandan Romanya kralina basvurarak Balkanli devletlerle, bir yandan da Babiâli’ye basvurarak Osmanli Devletiyle baris yapmak istediler.
II. Balkan Savasi sonunda, Bulgaristan’la diger Balkan devletlerinin imzaladiklari 10 Agustos 1913 tarihli Bükres Antlasmasi, Romanya ile Bulgaristan’in yeni sinirini belirtiyor, Tuna’nin güneyinde kalan önemli bir arazi parçasini Güney-Dobruca dahil Romanya’ya birakiyordu.
Osmanli Devleti ile Bulgaristan arasinda 29 Eylül 1913 tarihinde imzalanan Istanbul Antlasmasi ile Bulgaristan, Kirklareli, Dimetoka ve Edirne’yi Osmanli Devletine geri verdi. Antlasmada Bulgaristan’da kalan Türklerin de durumu ele alinmakta, Türklerin mülkiyet haklarina saygi gösterilecegi de belirtilmekte idi.
Osmanli Devleti ile Yunanistan arasinda imzalanan 14 Kasim 1913 tarihli Atina Antlasmasi ile Girit kesin olarak Yunanistan’a birakildi. Ege adalarinin ne olacagi da büyük devletlerce kararlastirilacakti. Büyük devletler ancak 1914 Subatinda Londra’da, bu adalardan Imroz, Bozcaada ve Meis bir yana, digerlerinin Yunanistan’a ve Italya isgalinde olanlari da Italya’ya kalmasina karar verdiler. Ancak bu karar üzerinde henüz bir anlasmaya varilamadan I. Dünya Harbi çikti. Sirbistan’la antlasma ise 13 Mart 1914’de Istanbul’da imza edilmistir. Sirbistan’la Osmanli Devletinin artik ortak siniri olmadigindan, sadece Sirbistan’da kalan Türklerin durumlari düzenlenmistir.
I. Dünya Savasi öncesi dönemde Osmanli Imparatorlugu, Afrika ile ilgisini kesmis, Balkanlarda agir toprak kaybina ugramis, Bulgaristan’dan geri aldigi Edirne ile Dogu-Trakya’da kalabilmistir. Balkanlardaki devletlerin güçlenmesi ise, Avusturya-Macaristan ve Almanya’ nin burada ilerleme egilimlerine ve Rusya ile Ingiltere’nin nüfuzlarina set çekmisti.